نخستین
بانوی استاد فیزیک ایران بعد از بنیانگذاری
نخستین رصدخانه و تلسکوپ خورشیدی تاریخ
نجوم ایران ، فارغ التحصیلی از دانشگاه
سوربن پاریس و ۳۰ سال تدریس در دانشگاه
هم اکنون با خیالی آسوده و خاطراتی خوش
بر روی تخت آسایشگاه سالمندان ، تنها
افتخار خود را تربیت دانشجویان موفق
(استادان
امروز)
می‌داند
.
آلینوش
طریان در سال ۱۲۹۹ در خانواده ارمنی در
تهران متولد شد .
وی
در خرداد سال ۱۳۲۶ با درجه لیسانس فیزیک
از دانشکده علوم دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل
و در مهرماه همان سال به سمت کارمند
آزمایشگاه فیزیک دانشکده علوم استخدام
شد و یکسال بعد به عنوان متصدی عملیات
آزمایشگاهی در دانشکده علوم منصوب شد .
پس
از تلاش بی‌نتیجه برای متقاعد کردن استادش
(دکتر
حسابی)
برای
کمک به اعزام وی به خارج از کشور ، با هزینه
شخصی خود به بخش فیزیک اتمسفر دانشگاه
پاریس رفت .
دانشنامه
دکترای دولتی را از دانشگاه علوم پاریس
در سال ۱۹۵۶ میلادی(۱۳۳۵
شمسی)
دریافت
کرد و به دلیل خدمت به کشورش پیشنهاد کرسی
استادی دانشگاه سوربن را رد کرد و به ایران
بازگشت و با سمت دانشیار فیزیک رشته
ترمودینامیک در گروه فیزیک مشغول به کار
شد .
در
سال ۱۳۳۸ دولت فدرال آلمان غربی بورس
مطالعه رصدخانه فیزیک خورشیدی را در
اختیار دانشگاه تهران قرار داد و وی برای
این بورس انتخاب شد و از فروردین سال ۱۳۴۰
به مدت ۴ ماه به آلمان رفت و بعد از انجام
مطالعات به ایران بازگشت .
۳
سال بعد در تاریخ ۹ خرداد ۱۳۴۳ به مقام
استادی ارتقا پیدا کرد و بدین ترتیب او
اولین فیزیکدان زن است که در ایران به
مقام استادی رسید .
در
تاریخ ۲۹ آبان سال ۴۵ عضو کمیته ژئو فیزیک
دانشگاه تهران انتخاب شد و در سال ۴۸ رسما
به ریاست گروه تحقیقات فیزیک خورشیدی
موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران منصوب شد
و در رصدخانه فیزیک خورشیدی که خود وی در
بنیانگذاری آن نقش عمده‌ای داشت ، فعالیت
خود را آغاز کرد .
وی
که اولین کسی بود که در ایران درس فیزیک
ستاره‌ها را تدریس کرد ، در سال ۵۸ تقاضای
بازنشستگی داد و به افتخار بازنشستگی
نائل شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر