کجاست آن ملتی که بخاطر۲ ریال گران شدن بلیت اتوبوس شهر را بهم می ریختند ؟

در زمان شاه دیکتاتور (!) حدود سال ۵۴ یا ۵۵ بلیط اتوبوس از دو ریال به پنج ریال رسید. با اعتراض مردم شیشه های چند اتوبوس شکسته و حتی شایعه آتش زدن چند دستگاه اتوبوس هم بود. قیمت هم فورا به همان دو ریال برگشت!

حال در حکومت امام زمانی میخوانیم که ظرف ۲ هفته آینده بلیت %۵۰ گران می شود ولی براحتی از کنار این خبرها می گذریم !! براستی ما را چه شده ؟ چه بلایی سرمان آوردند ؟

به مرغ وقتی غذا نرسد، قد قد می کند. انسان شأنش از مرغ هم کمتر است که غذا به او نرسد، صدا نکند و برای خریدن مرغ که حدود دو یا سه هزار تومان از قیمت آزاد ارزان تر است صفهای نمی دانم چند متری بایستد و صدایش هم در نیاید ؟

مگر آن امامی که در حال حاضر چند صد کیلو طلا بر سر مقبره اش انباشته شده در یازده اسفند ۱۳۵۷ نگفته بود : «آب و برق براى فقرا و بى‏بضاعت ها باید مجانى گردد.»

تا به کی باید هر روز شاهد ناگوار ترین خبر ها بمانیم ؟

تا به کی سکوت ... ؟ این همه "بی تفاوتی" برای چیست ؟

کجاست آن غیرت ایرانی که زبانزد همه دنیا بوده ؟

کجاست آن مقام و منزلت ایرانی.... ؟!