در دوران شاهنشاهی هخامنشی، زنانی بوده اند که در چندين مورد، بالاتر از مردان قرار داشته اند. نمونه های بارز آن، کتيبه های تخت جمشيد يا دريا سالاری بانو (آرتميس) است.
داريوش بزرگ برای بنا نهادن کاخهای پارسه، از زنان به عنوان يکی از مهمترين نيروهای کاری استفاده ميکرد. به شکلی که در چندين مورد کتيبه بدست آمده، نوشته شده است که زنی در اينجا مسئول بيش از صد نفر کارگر مرد بود و يا زنی ديگر به دليل مهارت شغلی اش، حقوقی معادل سه مرد، دريافت ميکرده است. يا در کتيبه ای ديگر آمده که زنان کارگر باردار در ساختن پارسه از حقوق شاهنشاهی برای استراحت و بارداری استفاده ميکردند.
(سات اسپ) يکی از خويشاوندان دربار شاهنشاهی هخامنشی بود که به دليل تجاوز به دختر باکره ای، به مرگ محکوم شد. سپس مادر وی نزد شاه رفت و شفاعت پسر را نمود. شاهنشاه ايران فرمان داد که اگر نميخواهی او اعدام شود بايد دور آفريقا را با کشتی بگردد و ماجرای آنجا را به رشته تحرير در آورد.
ولي او از ترس بيابانهای آفريقا و سفرهای دراز دريايی از سفر پرهيز کرد و به دروغ، پس از مدتی وانمود کرد که آفريقا را کامل ديده است. ولی داستانهای او با ديد بزرگان پارسی، خيالی شناخته شد و در نهايت وی به جرم تجاوز به دوشيزه ای پارسی، به دار آويخته شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر