"روزگار
طلایی کارگران ایرانی که با سهم ۲۰٪ از
سود کارخانه‌ها سهیم می شدند"
(( قانونی
که حتی امروزه در اروپا اجرا نمی شود!
))
در
یک همه پرسی در تایخ ۶ بهمن ۱۳۴۱ در چهارچوب
انقلاب شاه و مردم شش اصل به تصویب مردم
ایران رسید که اصل چهارم آن سهیم کردن
کارگران در سود خالص کارخانه‌های صنعتی
و تولیدی بود.
بر
اساس این اصل، کارگران و کارفرمایان به
وسیله سندیکاهای خود، و بر پایه قراردادهای
جمعی کارگران، بدون دخالت دولت در سود
خالص واحدهای صنعتی شریک می‌شوند.
در
سال ۱۳۵۶ پانصد و سی هزار (۵۳۰۰۰۰)
کارگر
بخش خصوصی و دولتی توانستند سودی برابر
با دوازده میلیارد ریال به دست بیاورند
که برای هر یک به معنای یک تا دو ماه دستمزد
اضافه آنان بود.
در
سیر این پیشرفت‌ها بانک رفاه کارگران با
دادن وام با بهره چهار در صد به کارگران
در ایجاد تعاونی‌ها کمک می‌نماید.
آمار
نشان می‌دهد که با چندین میلیاردهایی که
در این زمینه پرداخت شد کارگران توانستند
منزل بخرند یا منزل هایشان را تعمیر کنند
و بر روی هم رفته از وسایل رفاهی بیشتر
بهره ببرند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر