نياکان
گرامی ما بدون تردید شادترین مردمان جهان
بودند و رسم شادزیستی را زرتشت برای آنان
به جای گذاشت.
این
١٢ جشن تنه ا جشنهایی بودند که نام روز و
ماه با هم تلاقی پيدا ميکرده است.
ایرانيان غير از این جشنها : نوروز - ١٣ فروردین - ۶ فروردین و گرامیداشت آتش و همچنين جشن سده را نيز داشته اند. به راستی چه شد که امروز افسرده ترین و شکسته ترین مردمان جهان هستيم؟
مهمترین جشنها به قرار زیر بوده است :
جشن نوروز : یکی از کهن ترین جشنهای جهان است که مورخين آنرا به جمشيد شاه پيشدادی در ۵٠٠٠ سال پيش نسبت داده اند .
جشن ١٣ فروردین : جشن طبيعت پاک و مظهر بی آلایشی وعنایت خداوند به انسان.
جشن ۶ فروردین : زادروز زایش زرتشت بزرگوار - پير خرد و دانش جهان که سال ٢٠٠٣ را نيز سازمان یونسکو به نام وی نامگذاری نمود.
جشن سوری : یا همان گرامی داشت آتش است که در گذشته ١٠روز آخر سال برگزار ميشده است و بعد از اسلام آخرین چهارشنبه سال شده است. ایرانيان برای شادی روح نياکانشان روزهای آخر سال را آتش می افروختند.
جشن تيرگان : این جشن علاوه به تلاقی کردن روز و ماه به پرتاب تير جاودانه آرش کمانگير نيز نسبت داده شده. آرش قهرمان ملی ایران با پرتاب تيری از فراز کوهی در تبرستان مرز کشور ایران و توران را مشخص کرد و خودش از شدت فشار پرتاب در راه ایران جان سپرد.
جشن مهرگان : این جشن نيز بعد از نوروز مهمترین جشن ایران است که علاوه بر تلاقی کردن ماه و روز به قيام ملی کاوه آهنگر برضد ضحاک تازی نيز نسبت داده شده است. کاوه نماد وطن‌پرستی بوده است و از این رو ۶ روز این جشن ادامه داشته است و در ممالک بسياری آن گرامی داشته ميشده است.
جشن سده : این جشن را به پيدایش کشف آتش توسط ایرانيان در جهان نسبت داده اند. فلسفه ای بسيار دور از زمان هوشنگ شاه پيشدادی در ۶٠٠٠ سال پيش دارد. هنوز بعد از این مدت بسيار دور آثاری از آن پادشاه در شهر مسجد سليمان باقی است.
جشن سپندارمذگان : این جشن نيز علاوه بر تلاقی ماه و روز به جشن زن ایرانی مشهور است. زنان ایرانی در ۴٠٠٠ و اندی سال پيش یک روز را در سال در حکم پادشاه خانه بر تخت می نشستند و مردان باید از زحمات و تلاش دلسوزانه آنان قدردانی ميکردند و مقام والای وی را ارج می نهادند. این جشن تا قبل از اسلام برقرار بود ولی در چند سال اخير دوباره زنده شد و ایرانيان اصيل آنرا جشن می گيرند.
ایرانيان غير از این جشنها : نوروز - ١٣ فروردین - ۶ فروردین و گرامیداشت آتش و همچنين جشن سده را نيز داشته اند. به راستی چه شد که امروز افسرده ترین و شکسته ترین مردمان جهان هستيم؟
مهمترین جشنها به قرار زیر بوده است :
جشن نوروز : یکی از کهن ترین جشنهای جهان است که مورخين آنرا به جمشيد شاه پيشدادی در ۵٠٠٠ سال پيش نسبت داده اند .
جشن ١٣ فروردین : جشن طبيعت پاک و مظهر بی آلایشی وعنایت خداوند به انسان.
جشن ۶ فروردین : زادروز زایش زرتشت بزرگوار - پير خرد و دانش جهان که سال ٢٠٠٣ را نيز سازمان یونسکو به نام وی نامگذاری نمود.
جشن سوری : یا همان گرامی داشت آتش است که در گذشته ١٠روز آخر سال برگزار ميشده است و بعد از اسلام آخرین چهارشنبه سال شده است. ایرانيان برای شادی روح نياکانشان روزهای آخر سال را آتش می افروختند.
جشن تيرگان : این جشن علاوه به تلاقی کردن روز و ماه به پرتاب تير جاودانه آرش کمانگير نيز نسبت داده شده. آرش قهرمان ملی ایران با پرتاب تيری از فراز کوهی در تبرستان مرز کشور ایران و توران را مشخص کرد و خودش از شدت فشار پرتاب در راه ایران جان سپرد.
جشن مهرگان : این جشن نيز بعد از نوروز مهمترین جشن ایران است که علاوه بر تلاقی کردن ماه و روز به قيام ملی کاوه آهنگر برضد ضحاک تازی نيز نسبت داده شده است. کاوه نماد وطن‌پرستی بوده است و از این رو ۶ روز این جشن ادامه داشته است و در ممالک بسياری آن گرامی داشته ميشده است.
جشن سده : این جشن را به پيدایش کشف آتش توسط ایرانيان در جهان نسبت داده اند. فلسفه ای بسيار دور از زمان هوشنگ شاه پيشدادی در ۶٠٠٠ سال پيش دارد. هنوز بعد از این مدت بسيار دور آثاری از آن پادشاه در شهر مسجد سليمان باقی است.
جشن سپندارمذگان : این جشن نيز علاوه بر تلاقی ماه و روز به جشن زن ایرانی مشهور است. زنان ایرانی در ۴٠٠٠ و اندی سال پيش یک روز را در سال در حکم پادشاه خانه بر تخت می نشستند و مردان باید از زحمات و تلاش دلسوزانه آنان قدردانی ميکردند و مقام والای وی را ارج می نهادند. این جشن تا قبل از اسلام برقرار بود ولی در چند سال اخير دوباره زنده شد و ایرانيان اصيل آنرا جشن می گيرند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر