چگین ها که بودند ؟

چگین ها به گروهی از جلادان زنده خوار در دربار سلاطین صفوی میگفتند که در برابرمردمی که برای عبرت بتماشا خوانده شده بودند به اشاره ی سلطان همچون جانوران درنده به قربانی حمله کرده و زنده زنده او را می خوردند... ! این افراد همچون جانوران درنده با دندان بدن قربانی را تکه تکه کرده و می خوردند و از کاسه ی سرش برای نوشیدن شراب استفاده می کرده اند... آنگونه که از نوشته های شاردن و برخی تاریخ نگاران دیگر بر می آید گروه ۴۰ نفری چگین ها شخص را زنده می خوردند و آنچنان هم این کار را می کردند که چپز زیادی از بدن قربانی باقی نمی ماند ... علی اکبر سعیدی سیرجانی در مقدمه ی کتاب وقایع التفاقیه چنین مینویسد: مرشدکامل شاه عباس صفوی در دربار خودجلادانی به نام چگین (کسانی که آدم زنده میخورند) داشت ! کار آنها این بود که محکومان را به امر مرشد کامل زنده زنده میخوردند. به روایت مولف روضه الصفویه، مورخ رسمی دربار صفوی ؛
آن فرقه آلت سیاست و غضب حکومت بودند که گناهکاران واجب التغدیر را از یکدیگر ربوده و انف(بینی) و اذن (گوش) ایشان را به دندان قطع نموده و بلع می فرمودند و همچنین بقیهء اعضای بدن ایشان را به دندان افصال داده (یعنی می کندند ) و می خوردند... !
(زندگانی شاه عباس اول تالیف نصرالله فلسفی، جلد دوم، صفحه ۱۲۵... )
مرشد کامل شاه اسماعیل اول پس از آنکه بر شیبک خان ازبک سنی مذهب غلبه کرد و او را کشت (جنازه اش را به میان مومنین و متدینین متعصب صوفی انداخت(و به صوفیان گفت هر که سر مرا دوست دارد از گوشت او بخورد... (تازه این صوفیان جزو علمای دینی دربار بودند ونه آن آدمخوران رسمی که چیگیین ها باشند ! ) خواجه محمود ساغرچی که در آن معرکه حاضر بوده گفته است که پس از فرمان شاه ازدحام علما برای خوردن جسد شیبک خان به جایی رسید که جمعی تیغ کشیدند و (برای خوردن آن جسد) به جان یکدیگر افتادند و آن مردهء به خاک و خون آغشته را مانند لاشه خواران از دست یکدیگر می ربودند و می خوردند...
(نقل از روضه الصفویه)