اولین
سفیر زن ایران
تولد
۱۲۹۶ خورشیدی، اصفهان
مرگ
۳۰ مهر ۱۳۸۷، پاریس
مهرانگیز
دولتشاهی اولین زن ایرانی بود که به عنوان
سفیر ایران در کشوری دیگر منصوب شد. او
سال ۱۲۹۶ خورشیدی در خانواده‌ای تحصیل‌کرده
به دنیا آمد.
مادرش
از اقوام صادق هدایت بود و پدرش از مشاوران
رضاشاه. برای
تحصیل به آلمان رفت و با دکترای علوم
اجتماعی به ایران بازگشت.
سال
۱۳۲۵ در سازمان خدمات اجتماعی و انجمن
حمایت از زندانیان مشغول به کار شد و در
همین ایام ‘جمعیت راه نو’ را تاسیس
کرد. این
گروه اولین نمایشگاه بین المللی ‘فعالیت
زن’ را با شرکت ۳۰ کشور آسیایی و اروپایی
در ایران برگزار کرد.
سه
دوره به عنوان نماینده کرمانشاه در مجلس
شورای ملی حضور داشت.
در
دوران نمایندگی از طراحان ‘قانون حمایت
خانواده’ بود که حق طلاق را برای زنان به
رسمیت می‌شناخت.
و
همچنین داشتن همسر دوم را مشروط به اجازه
همسر اول می‌کرد.
مهرانگیز
دولتشاهی بخش عمده‌ای از عمر خود را صرف
بهبود زندگی زنان ایرانی کرد.
از
جمله فعالیت‌هایش تلاش برای آموختن سواد
به زنان جنوب شهر تهران بود. خانم
دولتشاهی سال ۱۳۵۴ به عنوان اولین سفیر
زن، عازم سفارت ایران در دانمارک شد و تا
زمان پیروزی انقلاب اسلامی به این ماموریت
ادامه داد.
رضا
قاسمی از سفیران ایران پیش از انقلاب
اسلامی می‌گوید که این انتصاب از تبعات
انقلاب سفید محمد رضا شاه بود که در جریان
آن از برابری حقوق زن و مرد نیز سخن
می‌گفت. به
گفته آقای قاسمی در دوره ماموریت خانم
دولتشاهی در دانمارک بسیاری از رسانه‌های
اروپایی به آن واکنش مثبت نشان می‌دادند.
خانم
دولتشاهی پس از انقلاب راهی پاریس شد و
تا هنگام مرگ در این شهر اقامت داشت.
کتاب
«جامعه،
دولت و جنبش زنان ایران»
یکی
از آخرین نوشته‌های خانم دولتشاهی است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر