.png)
ژنرال «گايوس ماريوسGaius Marius » فرمانده ارتش روم، در اين روز در ماه می سال ۱۰۷ پيش از ميلاد سياستمداران و دولتمردان رومی را قانع كرد كه اين كشور ارتشي مشابه ارتش ايران دوران هخامنشيان لازم دارد تا ابرقدرت واقعی و دائمی شود و همانند هخامنشيان، مردم بدون زمين و مزرعه و القاب هم بايد بتوانند وارد اين ارتش شوند و شرط ثروت و اشرافيت بايد از انتخاب شدن به سناتوری حذف شود و ....
تا آن زمان ارتش روم مركب از مردان داوطلب طبقات اول و دوم جامعه اين كشور [اشراف و زميندارها و ارباب ملک]بود كه بدون دريافت دستمزد، و صرفاً به منظورخدمت به وطن [در حقيقت، حفظ اموال خود و بدست آوردن اموال بيشتر از طريق تقسيم غنائم] به جنگ می رفتند و پس از پايان هر جنگ، ديگر عملاً ارتشی وجودنداشت. ماريوس كه تاريخ هخامنشيان و نوشته های مورخان يونانی را خوانده و در يك جنگ نيز با ايرانيان روبه رو شده بود عقيده داشت كه روم به ارتشی دائم مركب از همه داوطلبان از طبقه پايين تا بالا لازم دارد كه سپاهيگری را نه تنها خدمت به وطن بلکه شغل و منبع درآمد قرار دهند و به مدت ۲۰ سال، شب و روز آماده خدمت باشند و در سربازخانه ها بسر برند. اين پيشنهاد ژنرال ماريوس به تصويب رسيد و روم در سايه آن دارای يك ارتش دائمی نيرومند شد و قرنها ابر قدرت باقی ماند. اين رويداد در تاريخ عهد باستان «رفورم نظامي گايوس ماريوس» عنوان گرفته است. وی چندبار به سمت کنسول روم انتخاب شد و يک بار رقيب خودرا روانه جنگ با مهرداد پادشاه ايرانی تبار پنتوس (منطقه ای در حاشيه دريای سياه) کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر