نظام
پارلمانی یا مجلس‌محوری نوعی نظام حکومتی
است که از تفکیک نسبی قوا ایجاد می‌شود.
در
رژیم‌های پارلمانی قوه مجریه و قوه مقننه
در همکاری با یکدیگر فعالیت می‌کنند و
از ابزارهایی برای تأثیرگذاری و نفوذ بر
یکدیگر برخوردارند.
در
نظام‌های پارلمانی رئیس کشور و رئیس قوه
مجریه دو شخص متفاوتند.
رئیس
کشور که ممکن است رئیس‌جمهور (در
نظام‌های جمهوری)
و
یا پادشاه (در
نظام‌های مشروطه سلطنتی)
باشد،
نقش مهمی ندارد و از مسئولیت مبراست.
رئیس
قوه مجریه که معمولا نخست وزیر نامیده
می‌شود به پیشنهاد رئیس کشور و انتخاب
پارلمان مشخص می‌شود.
اعضای
هیئت وزیران در این سیستم حق پیشنهاد
قانون به مجلس و شرکت در مذاکرات و مباحثات
مجلس نمایندگان و یا انحلال پارلمان را
دارند و از سوی دیگر پارلمان نیز حق سئوال،
استیضاح و دادن رأی عدم اعتماد به آنان
را دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر