ژوئيه
سال ۵۱۳ پيش از ميلاد، و طبق محاسبات
تقويمی مورخان اروپايی؛ ۱۳ ژوئيه (
۲۳
تيرماه و روزی چون امروز)
ارتش
ايران نيروهای كنفدراسيون گتائه Getae
را
در كنار دانوب جنوبی، منطقه داكيه Daci
=Dacia (تلفظ
انگليسی:
دی
شيا =
رومانی
امروز)
شكست
داد و سراسر بالكان شرقی را ضميمه قلمرو
ايران ساخت (بالكان
به معنای رشته كوههای جنگلی، منطقه ای
است كوهستانی شبه جزيره شكل در جنوب شرقی
اروپا، از دريای آدرياتيك تا دريای
سياه).به
فرمان داريوش بزرگ، ارتش ايران به فرماندهی
سپهبد بغابيش (بغابيشه)
برای
سركوب سيتی ها از دريای مرمره گذشته و پای
به اروپا نهاده بود.
حاكمان
محلی برای ايستادگی در برابر نيروهای
ايران كه مركب از هشتاد هزار تن بودند
كنفدراسيون «گتائه»
را
تشكيل داده بودند كه پس از چند روز نبرد،
۱۳ ژوئيه شكست خوردند و رومانی و مولداوی
(مولدوای
امروز)
تا
اوكراين از آن ايران شد.
داريوش
اين پيروزی، و دليل لشكركشی به اروپا را
در كتيبه ای شرح داده و مناطق متصرفه را
نام برده است.
هرودوت
در كتاب چهارم و عمدتا در صفحه ۹۳ اين كتاب
به شرح جنگ دی شيا (داكيه)
پرداخته
و استرابو منطقه مفتوحه ايران در پيروزی
داكيه را «دائویDaoi»
ناميده
است -
منطقه
ای كه رومی ها آن را در جنگهای سال ۱۰۱ تا
۱۰۶ ميلادی تصرف و سپس «رومانيا»
خوانده
شده است.
مورخان
اروپايی نبرد ژوئيه ۵۱۳ پيش از ميلاد در
داكيه را از بزرگترين رويدادهای دنيای
باستان و نخستين پيشروی نظامی بزرگ و عميق
شرق (آسيا)
در
غرب (اروپا)
بشمار
آورده اند.داريوش
بزرگ دو سال پيش از جنگ «دی
شيا (رومانی)»،
در سال ۵۱۵ پيش از ميلاد كار ساختن تخت
جمشيد را آغاز كرده بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر